Monitorując moje artykuły zauważyłam , że najczęściej zaglądacie do warunków transportu INCOTERMS . 50% szukających odpowiedzi to zapewne studenci.

Zdaję sobie sprawę, że bez sensu jest zapamiętywać wszystkie reguły. Sama tego nie robię.
Wychodząc naprzeciw potrzebom zainteresowanych, poniżej spisałam skrót informacji o INCOTERMS 2010.

Incoterms (International Commercial Terms) lub Międzynarodowe Reguły Handlu to zbiór międzynarodowych reguł, określających warunki sprzedaży, których stosowanie jest szeroko przyjęte na całym świecie. Reguły te dzielą koszty i odpowiedzialność pomiędzy nabywcę i sprzedawcę oraz odzwierciedlają rodzaj uzgodnionego transportu.

Reguły handlowe INCOTERMS:

• obowiązują przy obrocie towarami
• ich stosowanie nie jest obowiązkowe ( ale wskazane)
• obowiązują tylko eksportera i importera
• normy prawa rządzącego daną umową mają pierwszeństwo przed INCOTERMS
• Ze stosowania INCOTERMS wyłączeni są spedytorzy i firmy transportowe.

INCOTERMS zajmują się kwestiami związanymi z transportem towarów od sprzedającego do kupującego.

Regulują kwestie:

• przewóz produktów,
• rozliczenie odpowiedzialności eksportowych i importowych,
• pokrycie kosztów, w tym transportu i ubezpieczenia,
• przeniesienie ryzyka za stan produktów w różnych punktach procesu transportowego.

INCOTERMS dzielą się na dwie kategorie:

• odnoszące się do wszystkich rodzajów transportu, które można wykorzystać do przemieszczania ładunków, np. drogowy, lotniczy, morski, kombinowany (CIP, CPT, DAP, DAT, DDP, EXW, FCA),
• odnoszące się wyłącznie do transportu wodnego, czyli morskiego oraz śródlądowego (CFR, CIF, FAS, FOB).

INCOTERMS	Opis
CIP	towary uważa się za dostarczone w momencie przekazania ich pierwszemu przewoźnikowi, natomiast cały transport i ubezpieczenie opłacane są przez sprzedającego;
CPT	ryzyko związane z ładunkiem przechodzi już w momencie przekazania towaru przewoźnikowi;
DAT	sprzedający dostarcza towar do określonego miejsca.;w tym miejscu koszty (w tym koszt rozładunku) i ryzyko przechodzi na kupującego;
DAP	sprzedający ma obowiązek dostarczenia ładunku do określonego terminalu w danym porcie;w tym miejscu koszty i ryzyko przechodzi na kupującego;
DDP	wszystkie koszty i ryzyko związane z dostawą towarów są po stronie sprzedającego; sprzedawca opłaca również wszystkie cła i podatki, które powstają w kraju odbiorcy;
EXW	towar jest dostarczony, gdy sprzedawca wystawi go do dyspozycji w swoim magazynie; wszystkie koszty po stronie kupującego;
FCA	koszty odprawy celnej ponosi sprzedający; pozostałe koszty po stronie kupującego;
CFR	sprzedawca pokrywa koszty transportu do portu docelowego, ryzyko za towar przekazane jest jednak kupującemu już przy załadunku na statek;
CIF	warunki takie jak przy CFR, sprzedawca jednakże dodatkowo opłaca ubezpieczenie towaru w trakcie transportu;
FAS	towary są dostarczone, gdy sprzedający wystawi je do dyspozycji kupującego w określonym porcie macierzystym;
FOB	towar uznaje się za dostarczony po jego załadunku na wskazany przez kupującego statek w macierzystym porcie sprzedawcy;